Categorie: Geen categorie
-
Muzen in de stad
Vorig weekend mocht ik mijn prijs in ontvangst nemen voor het Stadsgedicht Ronse 2020. Nu ja, ‘bewonderen’ is misschien accurater in dit geval. Het gaat immers om een arduinen stoeptegel van aanzienlijk formaat waarin een strofe uit het gedicht ‘Wintergroen’ werd gegraveerd. Een zeer mooie prijs. Als dichter hoop je toch dat je gedichten een…
-
#TBT
Nu er zoveel over afstand wordt geschreven, wil ik even zelf de jaren overbruggen. In een Brusselse muziektempel nestel ik me in het theaterstoeltje. Ik maak het stil. Dat heb ik dan toch geleerd. Grenzeloos Toen meneer op reis wou gaan hield ik het avontuur niet tegen elk land kreeg zo mijn zegen over zee…
-
Van iets naar diets
‘Ik volg een schrijfopleiding.’ Ik voel me altijd wel wat knullig als ik mezelf dat hoor zeggen. Het geeft de indruk dat ik schrijver wil worden en dat ik aan het leren schrijven ben. Ja, in zekere zin, maar nee. Zo werkt dat volgens mij niet. Nu het einde van mijn eerste jaar aan de…
-
De kleine schijn
Vorig jaar trok ik naar Leiden om in alle stilte een reeks gedichten te herschrijven. Uiteindelijk mondde dat uit in mijn inzending voor de Zeef Poëzieprijs. Sindsdien plan ik regelmatig kleine schrijfretraites voor mezelf. Deze week bracht ik door in Den Haag. Poëzie schrijven en dan vooral ermee naar buiten komen, brengt ook een deel…
-
Extra muros: Tom Lanoye
Over Lanoye naar aanleiding van de Poëzieweek begin dit jaar: Tom Lanoye keilde me zonder pardon richting roman. Als tiener verslond ik Het derde huwelijk, De monstertrilogie en natuurlijk Kartonnen dozen. Vanaf dat moment haalde karton het van alles wat blonk en stonk. De auteur wekte bij mij ook als eerste het idee dat ik…
-
Dance. in. peace.
De vogel is door het zwerk. De voorbije twee weken heb ik een heleboel nieuwe mensen leren kennen en ik hoop dat het nooit stopt. Ik heb me in de eerste plaats ingeschreven aan de SchrijversAcademie omdat ik gelijkgezinden zocht, exoplaneten die zich gewillig laten opsluiten in stoffige ruimte om maar een glimp op te…
-
Een vlag kruipt uit de klokkentoren
als de wind draait (Erik Lindner) Er zijn mensen die trouwen.Er zijn mensen die kinderen krijgen.Er zijn mensen die hun hebben en houden de wereld laten zien en er zijn mensen die eindelijk hun vlag laten wapperen. Welkom op mijn website. Onlangs ben ik gestart aan de SchrijversAcademie met de opleiding poëzie. Omdat ik niets…
Kenneth Swaenen 